Naam: Charles Ray Hatcher
Bijnaam: Crazy Charles
Geboren: 16 juli 1929, Mound City Missouri VS
Overleden: 7 december 1984
Aantal moorden: 4-16
Straf: Levenslang
Jeugd
Hatcher was de jongste met drie broers boven zich. Zijn vader Jesse James was een gewelddadige alcoholist, die zijn kinderen mishandelde. Op school werd Hatcher gepest door klasgenoten.
Op zijn zevende stierf zijn broer Arthur op achtjarige leeftijd voor zijn ogen. De vier broers waren aan het vliegeren. Ze gebruikten hiervoor koperdraad. Vlak voordat Hatcher de vlieger van zijn broer zou overnemen vloog de vlieger tegen een elektriciteitsdraad. Zijn broer werd voor zijn ogen geëlektrocuteerd en was op slag dood.
Vlak na de dood van zijn broer verliet zijn vader het gezin en gingen zijn ouders scheiden. Zijn moeder en Lula Novada hertrouwde en ze verhuisden naar een naburig dorp. Op zijn achttiende stopte Hatcher met school en werd vrachtwagenchauffeur.
Misdaden
Tijdens zijn werk als vrachtwagenchauffeur stal hij in een dronken bui een vrachtwagen. Toen zijn baas erachter kwam werd hij ontslagen. Ook kreeg hij een voorwaardelijke celstraf van twee jaar. Hij ging aan het werk als afwasser in een hotel. Daar stal hij een auto. Hij moest alsnog twee jaar de cel in. In 1949 kwam hij vrij. In de tien jaar erna bleef hij diefstallen plegen en auto’s stelen en zat om de haverklap in de cel.
In 1959 pleegde hij zijn eerste gewelddadige delict. Hij zag de zestienjarige Steven Pellham op straat en bedreigde hem met een slagersmes. Hij kreeg hiervoor vijf jaar cel.
In de gevangenis pleegde hij zijn eerste moord. Op 2 juli 1961 werd Jerry Tharrington verkracht en doodgestoken gevonden in de keuken van de gevangenis. De enige andere aanwezige in de keuken op dat moment was Hatcher. Er was te weinig bewijs om hem aan te klagen voor moord, maar hij werd wel gestraft. Hij kreeg eenzame opsluiting. Na vijf maanden zat Hatcher er doorheen. Hij wilde een psycholoog spreken en psychisch ziek worden verklaard, zodat hij naar een psychiatrisch ziekenhuis kon. De psycholoog vond hem gezond waardoor hij geen behandeling kreeg.
1. Missouri State Penitentiary, Jefferson City Missouri. 1948-1954: diefstal, 1959-1963: diefstal, ontvoering, doodsteken medegevangen Tharrington, 1983-1984: zestien moorden
2. Ray County Jail, Richmond Missouri. 1957-1959: diefstal
3. California State Hospital San Fransisco Californië. 1969-1973: ontvoering, verkrachting
4. California State Prison Vacaville Californië. 1973-1977: ontvoering, verkrachting, ontsnapping
5. Douglas County Mental Hospital Omaha, Nebraska. 1978-1979: verkrachting
6. Norfolk Regional Center Norfolk Nebraska. 1979-1980: poging tot moord
7. Mental Health Hospital Des Moines Iowa. 1981: poging tot moord
In 1964 kwam hij vrij en verhuisde naar Californië. Hij ging nam steeds een andere identiteit zodat hij niet herkend zou worden onder zijn eigen naam. In augustus 1969 zag Hatcher de twaalfjarige William Freeman op straat met een tennisracket in zijn hand. Hij zei tegen William dat hij een tennisbaan in de buurt wist en hem wel les wilde geven. De jongen stapte bij hem in de auto. ’S Avonds werd zijn lichaam door de politie gevonden.
Twee weken later zag Hatcher de vijfjarige Gilbert Martinez. Hij zei hem dat hij een ijsje kreeg als hij hem de weg zou wijzen. Hatcher misbruikte en mishandelde de jongen in de berggebied. Een wandelaar betrapte hem en gaf hem aan. Bij de politie en rechtbank bleef hij volhouden dat hij Albert Ralph Price heette. De rechter liet hem onderzoeken in een psychiatrisch ziekenhuis. Hij zei stemmen te horen, deed meerdere zelfmoordpogingen en leek het contact met de werkelijkheid kwijt te zijn. Psychiaters waren het niet eens of hij een stoornis had of alles simuleerde. Hij verbleef zes jaar in de psychiatrische kliniek. Pas in 1975 werd hij naar een gevangenis overgebracht. In 1977 werd hij vervroegd vrijgelaten wegens goed gedrag.
In 1978 verhuisde hij terug naar zijn woonplaats St. Joseph in Missouri. In mei van dat jaar zag Hatcher de vierjarige Eric Christgen in een winkelcentrum. Hij nam hem mee, verkrachtte en verstikte hem. Voor deze moord werd de verstandelijk beperkte Melvin Reynolds veroordeeld tot levenslang.
Vervolgens ging hij naar Omaha Nebraska en gebruikte de naam Richard Clark. Hij werd opgepakt voor het seksueel misbruiken van een zestienjarige jongen en weer naar een psychiatrische kliniek gestuurd. In de jaren erna werd Hatcher meerdere keren opgepakt voor seksueel misbruik, ontvoering en poging tot moord.
Op 29 juli 1982 kwam Hatcher de elfjarige Michelle Steele tegen die net voor het eerst alleen naar de tandarts was geweest. Ze vertelde trots dat het goed was gegaan. Hatcher stelde voor om dit te vieren en dat hij haar naar de beste snoepwinkel van de stad zou brengen. De volgende dag werd ze naakt, mishandeld en gewurgd gevonden in een bos.
Arrestatie en rechtszaak
Diezelfde dag liet Hatcher zich weer opnemen in een psychiatrisch kliniek, onder de naam Richard Clark. De politie deed onderzoek naar Hatcher, bij hen bekend als Richard Clark. Hij werd door getuigen herkend als degene die ze met Michelle Steele hadden gezien. Ook kwamen zijn gebitsgegevens overeen met de bijtafdruk op het lichaam van Michelle. Op 3 augustus 1982 werd hij als Richard Clark aangehouden voor de moord op Michelle. Hij zei onschuldig te zijn wegens psychische stoornis. Hij werd weer psychologisch onderzocht. Ondanks dat psychiaters het niet eens waren of het terecht kon staan of niet werd hij gezond verklaard en moest voor de rechtbank verschijnen.
In afwachting van zijn proces schreef Hatcher in mei 1983 een briefje aan de gevangenisdirecteur dat hij de FBI wilde spreken. Tegen de FBI bekende hij onder andere de moord op Eric Christgen. Verder bekende hij in totaal zestien moorden op jongens en jonge mannen. Hij wilde de doodstraf.
In oktober 1983 kreeg hij levenslang voor de moord op Eric Christgen. Een jaar later kreeg hij levenslang voor de moord op Michelle Steele.
Op 7 december 1984 werd Hatcher gevonden in zijn cel. Hij had zichzelf opgehangen met een stuk elektriciteitsdraad.
Aanbevolen
Onderstaande podcast geeft een goed beeld van het leven van Hatcher: