Naam: Alexander Yuryevich Pichushkin

Bijnaam: The Chessboard Killer, The Bitsa Park Maniac

Geboren: 9 april 1974, Moskou Rusland

Aantal moorden: 49-61

Straf: Levenslang 

Jeugd

Zijn ouders gingen scheiden toen Pichushkin nog jong was. Zijn vader verliet het gezin toen hij één jaar oud was. Pichushkin heeft zijn vader nooit gekend. Hij was een sociaal en vriendelijk kind. Toen hij vier jaar oud was viel hij van een schommel. De schommel raakte hem hard op zijn voorhoofd. Hier zit de frontale cortex. Schade hieraan kan zorgen voor slechte impulsregulatie en agressief gedrag. Volgens zijn familie veranderde zijn gedrag na deze val.  

Op school werd hij gepest. Zijn klasgenoten vonden hem sloom. Zijn moeder plaatste hem op een school voor moeilijk lerende kinderen. Hier had hij het niet naar zijn zin. Zijn grootvader vond deze school niet goed voor hem. Hij vond dat zijn kleinzoon intelligent was en dat zijn leervermogen juist gestimuleerd moest worden. Pichushkin ging bij zijn grootvader wonen. Hij leerde hem schaken. Pichushkin bleek hier in uit te blinken. Hij ging schaken tegen oudere mannen in het nabijgelegen Bitsa park. Hij versloeg ze allemaal. In zijn puberteit stierf zijn grootvader. Pichushkin moest weer bij zijn moeder gaan wonen. Hij vond troost bij zijn hond maar niet lang daarna stierf ook zijn hond. 

Pichushkin begon veel wodka te drinken. Hij schaakte nog steeds in het park maar ging zich vreemd gedragen. Hij benaderde jonge kinderen in het park, pakte ze bij hun been en hield hen ondersteboven. Hij bedreigde ze en zei: ‘Jij bent nu in mijn macht.’ Dit filmde hij. Het gaf hem een gevoel van macht. Deze filmpjes keek hij thuis herhaaldelijk om dat gevoel van macht te blijven voelen. 

Misdaden

Zijn eerste moord pleegde hij op zijn achttiende op 27 juli 1992. Hij had plannen gemaakt met zijn vriend Mikhail Odïtchuk om iemand te vermoorden. Ze hadden afgesproken in het Bitsa park, maar toen Odïtchuk hier aankwam vond hij het toch niet zo’n goed idee en haakte af. Hij werd het eerste slachtoffer van Pichushkin. Later zei Pichushkin over deze moord: ‘ Je eerste moord is als je eerste liefde. Die vergeet je nooit meer.’ Op 30 juli werd Pichushkin verhoord door de politie omdat getuigen hem met Odïtchuk hadden gezien. Pichushkin gaf toe daar met hem te zijn geweest maar zei dat hij nog ongedeerd was toen ze afscheid namen. Wegens gebrek aan bewijs werd hij vrijgelaten. 

Zijn tweede moord vond een paar maanden later plaats. Hij was verliefd op zijn buurmeisje Olga. Hij was niet de enige, ook Sergei B was verliefd op haar. Pichushkin zou hem uit het raam van een flatgebouw hebben gegooid. Dit zou of uit woede zijn of om hem uit te schakelen. Hier was echter geen bewijs voor dus de dood van Sergei werd afgedaan als zelfmoord. 

De moorden gaven hem een gevoel van macht. Hij wilde de beste zijn. In oktober 1992 werd Andrei Chikatilo ter dood veroordeeld voor 52 moorden. Pichushkin wilde hier overheen en besloot tenminste 64 moorden te willen plegen zodat hij een schaakbord vol had. Chikatilo werd in 1994 geëxecuteerd. In 1996 werd in Rusland de doodstraf afgeschaft. Tussen 1992 en  2001 had Pichushkin een rustig leven. Hij woonde bij zijn moeder, werkte in een supermarkt en in zijn vrije tijd bleef hij schaken in het Bitsa park, vooral met dakloze mannen. Waarom hij zo’n lange periode niet gemoord heeft is niet bekend.  

Op 17 mei 2001 pleegde hij zijn eerstvolgende moord. Zoals altijd zat hij die dag te schaken in het Bitsa Park. Dit keer was dat met Yevgeny Pronin, een 52-jarige man. Hij lokte hem mee naar een afgelegen plek. Hij zei dat hij de sterfdag van zijn hond wilde herdenken en nam Pronin mee naar de plek waarvan hij zei dat de hond begraven lag. Hij beloofde Pronin dat ze samen een fles wodka zouden drinken. Eenmaal op die plek brachten ze een toast uit op de hond. Pichushkin sloeg Pronin vervolgens dood met de wodkafles. Daarna  gooide hij hem in een put. 

Na deze moord volgden er in de volgende vier jaar nog 32. Bijna al zijn slachtoffers waren dakloze mannen. Alle 32 werden op dezelfde manier vermoord. Hij bood ze wodka aan, lokte ze naar een afgelegen plek en sloeg hen van achteren met een hamer of wodkafles op hun hoofd. Hij sloeg ze van achteren zodat er geen bloed op zijn kleding zou komen. Meestal gooide hij ze in een put of in het rioleringssysteem. Omdat het allemaal dakloze oudere mannen waren werden de moorden nauwelijks opgemerkt. 

Vanaf oktober 2005 veranderde zijn modus operandi. Het waren niet alleen meer dakloze mannen die hij vermoordde, hij vermoordde nu ook jongeren, vrouwen en kinderen. Verder stopte hij regelmatig de lege wodkafles of een tak in de hoofdwond die hij had veroorzaakt. Hij verstopte de lichamen niet meer in een put maar liet ze open en bloot liggen, misschien in de hoop dat ze gevonden werden. Op 15 oktober 2005 werd het eerste lichaam gevonden. In december van dat jaar waren er al zeven lichamen gevonden, allemaal met dezelfde verwondingen en niemand was beroofd. Toen kreeg men door dat het hier om een seriemoordenaar ging. In eerste instantie dacht de politie dat de moordenaar iemand was die ontsnapt was uit een psychiatrisch centrum in de buurt. Hier werd geen bewijs voor gevonden. In februari 2006 lag het aantal slachtoffers op twaalf.   

Zijn laatste moord was op zijn 36-jarige collega Marina Moskalyova. Pichuskin had haar uitgenodigd voor een wandeling. Ze ging akkoord maar vertrouwde het niet helemaal. Ze had een briefje met het telefoonnummer van Pichushkin achtergelaten voor haar zoon. Toen zijn moeder niet kwam opdagen na haar date belde hij de politie. Pichushkin werd verhoord maar ontkende haar te kennen. Er werd echter een metrokaartje gevonden tussen de spullen van Marina Moskalyova. Op beelden van het metrostation was te zien dat Pichushkin vlak voor haar dood met haar op het perron liep. 

Arrestatie en rechtszaak 

Op 16 juni 2006 werd Pichushkin gearresteerd. In eerste instantie ontkende hij de moord op Marina maar toen er genoeg bewijs bleek begon hij steeds meer te bekennen. Hij zei 61 moorden te hebben gepleegd. Bij huiszoeking vond de politie een schaakbord waar 61 van 64 vlakken van het schaakbord van een nummer waren voorzien. Hij zei dat hij dit schaakbord vol wil hebben en daarna nog voor onbepaalde tijd door zou gaan met moorden. Hij verklaarde over zijn moorden: ‘Voor mij is een leven zonder moorden hetzelfde als een leven zonder eten voor jullie.’ Hij kreeg een er een kick van dat hij kon bepalen wie er leeft en wie er zou sterven. 

Pichushkin vond dat de politie hem al eerder had kunnen stoppen. Als ze beter hadden gezocht hadden ze in 2001 al meerdere lichamen kunnen vinden. Verder was in 2002 een slachtoffer ontsnapt. Dit was de 19-jarige zwangere Maria. Hij had haar in een put geduwd maar ze overleefde dit. Zij had zijn naam genoemd als dader maar de politie geloofde haar niet. 

Op 13 september 2007 begon zijn rechtszaak. Voor zijn eigen veiligheid en dat van anderen werd hij tijdens zijn rechtszaak in een glazen kooi gezet. Tijdens de rechtszaak verklaarde hij: ‘In alle gevallen heb ik maar om één reden gedood. Ik heb gedood om te leven, want als je doodt, wil je leven. Ik voelde me de vader van al deze mensen, omdat ik het was die voor hen de deur naar een andere wereld opende.’ De rechtszaak duurde in totaal zes weken. Hij werd veroordeeld voor 49 moorden en drie pogingen tot moord. Pichushkin was het hier niet mee eens. Hij wilde veroordeeld worden tot 61 moorden en drie pogingen tot moord. Hij kreeg levenslange gevangenisstraf waarvan de eerste vijftien jaar in eenzame opsluiting. Tot 2022 zat hij in eenzame opsluiting.  

Binnen de gevangenismuren is hij een soort beroemdheid. Hij krijgt nog steeds veel fanmail. In 2014 begon hij te schrijven met Natalja. Ze werden verliefd op elkaar ook al hebben ze elkaar nooit ontmoet. In 2016 vroeg hij haar ten huwelijk. Het is niet bekend of ze nog steeds contact hebben omdat ze officieel geblokkeerd zijn door het Russische gevangenissysteem om nog te corresponderen. 

Pichushkin wil nog eens elf moorden bekennen

Aanbevolen

Onderstaande documentaire en podcast geven een goed beeld van Pichushkin.