Naam: Charles Milles Manson
Geboren: 12 november 1934 Cincinnati Ohio
Overleden: 19 november 2017
Aantal moorden: 7
Straf: Doodstraf, omgezet in levenslang
Jeugd
Manson werd geboren als Charles Milles Maddox. Zijn moeder Ada Kathleen Maddox was vijftien toen ze hem kreeg. Kathleen was opgevoed in een strikt religieus gezin, waar ze tegen rebelleerde. Ze liep van huis weg op haar vijftiende en raakte als snel zwanger. Mansons vader was Colonel Walker Henderson Scott. Hij liet Kathleen geloven dat hij kolonel in het leger was maar Colonel was zijn voornaam. Hij was een fabrieksarbeider die regelmatig vastzat voor oplichting. Toen Kathleen hem over de zwangerschap vertelde hij dat hij met het leger weg moest. Hij is nooit meer teruggekeerd. Manson heeft zijn vader nooit gekend.
Nog voor de geboorte van Manson trouwde Kathleen met William Eugene Manson. Binnen drie jaar waren ze weer gescheiden. Kathleen ging regelmatig drinken met haar broer Luther. Manson ging van oppas naar oppas. Soms werd hij dagen alleen gelaten door zijn moeder.
In 1939 kreeg zijn moeder tien jaar cel voor een overval. Manson werd naar zijn oom en tante Glenna en Bill Thomas in West-Virginia gebracht. Toen zijn moeder in 1942 vervroegd vrijkwam nam ze hem mee. Ze gingen van motel naar motel en gingen uiteindelijk in Indianapolis wonen. Daar trouwde ze met Lewis Woodson Cavender.
Manson was inmiddels een lastig kind geworden, die vaak kattenkwaad uithaalde en kleine diefstallen pleegde. Op zijn negende stak hij een school in brand. Zijn moeder stuurde hem naar de Gibault School for Boys in Indiana. Deze school voor delinquente jongeren werd geleid door katholieke priesters. Het stond bekend om ernstige lijfstraffen voor de kleinste overtredingen. Hij liep weg naar zijn moeder, maar die stuurde hem terug. Daarna liep hij weg naar Indianapolis. Op zijn veertiende zwierf hij alleen over straat. Om aan eten te komen beroofde hij een winkel. Dit werd zijn eerste geregistreerde misdaad.
Misdaden (deel 1)
Na nog een aantal diefstallen en berovingen werd hij in 1949 opgepakt en door de rechter naar Boys Town gestuurd, een jeugdinrichting in Nebraska. Na een paar dagen vluchtte hij met een vriendje. Ze stalen een auto en een pistool en gingen naar een oom van het vriendje.
Na nog een aantal overvallen werd hij weer opgepakt en naar de Indiana Boys School gestuurd. Hier werd hij mishandeld en verkracht door de andere jongens. Hier ontwikkelde hij wat hij het ‘krankzinnigen spel’ noemde. Hij krijste, trok vreemde grimassen en zwaaide wild met zijn armen om anderen ervan te overtuigen dat hij krankzinnig was. In 1951 lukte het hem te ontsnappen. Hij stal een auto, beroofde een paar tankstations, maar werd opgepakt. Hij werd naar een andere Boys School in Washington gestuurd. Hier werd hij onderzocht. Hij bleek een goed IQ te hebben, maar bleek ook analfabeet te zijn.
Hij werd naar een gevangenis in Virginia gestuurd, had kans op vrijlating, maar werd daar betrapt op het verkrachten van een medegevangene. Hij werd doorgestuurd naar een zwaardere gevangenis waar hetzelfde weer gebeurd. Uiteindelijk kwam hij vrij in 1954 en ging hij bij zijn oom en tante wonen in West-Virginia.
Daar trouwde hij in 1955 met de vijftienjarige Rosalie Willis. Hij en zijn inmiddels zwangere vrouw verhuisden naar Los Angeles, maar deden dit in een gestolen auto. Hij werd weer opgepakt veroordeeld tot drie jaar cel. Ondertussen beviel zijn vrouw van hun zoon Charles Jr. en vroeg ze de scheiding aan.
In 1958 kwam hij vrij. Hij ging meteen weer de fout in met het vervalsen van cheques. Hij trouwde met Leona Rae Stevens en nam haar mee naar New Mexico zodat ze daar als sekswerker aan de slag kon. Daar werd hij opgepakt wegens het gebruiken van vrouwen voor sekswerk. Vervolgens werd hij alsnog vastgezet voor het vervalsen van cheques. Tijdens zijn verblijf in de gevangenis ging hij zich verdiepen in de Scientology. Ook raakte hij in de ban de The Beatles, vooral van de manier hoe zij aanbeden werden door hun fans. Hij leerde gitaar spelen in de gevangenis en gaf regelmatig optredens. In 1967 werd hij weer vrijgelaten.
Ontstaan van de Manson Family
Hij vroeg toestemming om te verhuizen naar Berkeley en van daaruit naar het Haight-Ashbury District in van San Francisco. Dat was in die tijd hét gebied van de hippies, demonstraties, communes en goeroes. Manson had zich naast Scientology ook verdiept in de bijbel, het boek ‘Stranger in an strange land’, de filosofie van schrijver Dale Carnegie, de effecten van drugs en in een kerk die geloofde dat satan zich met Jezus zou herenigen. Hij maakte zijn eigen filosofie van een combinatie van deze overtuigingen en vertelde dit tegen iedereen die het wilde horen.
In San Francisco kwam hij de 23-jarige Mary Brunner tegen. Hij trok bij haar, in eerste instantie als huisvriend. Toen hij andere vrouwen naar het appartement haalde en daarmee naar bed ging werd Mary jaloers en ging toen ook met hem naar bed.
De eerste die Manson naar haar huis haalde was Lynette Fromme, een kwetsbaar negentienjarig meisje dat door haar ouders uit huis was gegooid. Manson leek zich vooral te richten tot kwetsbare vrouwen. Daarna volgden al snel Pat Krenwinkel en Susan Atkins. Niet alleen de kwetsbaarheid van de vrouwen zorgden voor een snel groeiende groep volgers, ook het charisma van Manson. Hij kon zeer overtuigend zijn, over alles. Later vertelde een andere volger van hem, Bruce Davis: ‘Hij was zo charismatisch en overtuigend dat iedereen dacht dat hij de Bron was van alles, zonder dat hij dat zelf ooit zo benoemd heeft.’
Dit charisma was groot genoeg om zijn negatieve kanten te verbloemen. Zo was hij racistisch en kon gewelddadig zijn tegenover ‘zijn vrouwen’. Maar met de juiste woorden wist hij de vrouwen toch weer te overtuigen dat dit erbij hoorde en dat alles goed zou komen.
In 1967 besloot de groep te verhuizen naar Los Angeles. Manson was ervan overtuigd dat hij daar ontdekt zou worden als rockster. Eenmaal daar kregen Manson en Mary Brunner in 1968 samen zoon Michael. Ook Susan Atkins raakte zwanger. De groep bestond inmiddels uit ongeveer 20 mensen, meest vrouwen en een paar mannen.
Twee volgers kwamen Dennis Wilson van de Beach Boys tegen. Toen Manson dat hoorde was hij opgewonden. De vrouwen wisten zijn huisadres waarna Manson met zijn groep daar naartoe gingen om te feesten. Ze bleven daar een paar weken en Wilson bracht Manson in contact met mensen uit de muziekindustrie. Vervolgens liet Manson de producers het bed delen met ‘zijn vrouwen’. Als de vrouwen dat niet wilden konden ze vertrekken.
Manson kreeg niet het contract met een muziekproducer waarop hij hoopte. Wel sloten zich nog meer mensen zich bij hem aan, waaronder Tex Watson. Aan het eind van de zomer had Dennis Wilson genoeg van Manson en zijn groep en moesten ze op zoek naar een andere plek.
Eén van de aanhangers van Manson bracht hen naar de Spahn-ranch bij Los Angeles. Ook hier werd volop drugs gebruikt. De regels van Manson werden strikter. Ook de toon van zijn dagelijkse toespraken veranderde. Waar ze eerst gingen over liefde, sprak hij nu over de ondergang van de samenleving. Volgens hem zouden zwarte mensen steeds meer de macht grijpen en witte mensen vermoorden. Daarom wilde hij zijn aanhangers nog verder van de samenleving distantiëren en nam ook Barker Ranch in Death Valley in 1968 in. In de maanden erna verzamelden ze wapens, drugs en eten om te strijden tegen de apocalyps en de rassenoorlog die zou ontstaan.
In die tijd kwam ook de song Helter Skelter van the Beatles uit, dat stond op hun White Album. Manson dacht dat het lied voor hem gemaakt was. Volgens hem was Helter Skelter de term voor chaos die aan het ontstaan is en de aankomende rassenoorlog.
Misdaden (deel 2)
Tex Watson kwam met het idee om zogenaamd drugs te verkopen aan Bernard ‘Lotsapoppa’ Crowe. Ze zouden hem laten betalen zonder dat ze daadwerkelijk drugs bij zich hadden. Tijdens de ‘overdracht’ op 1 juli 1969 had Crowe echter door dat de deal nep was. Manson gebood een aanhanger om Crowe dood te schieten, maar hij kon het niet en vluchtte. Vervolgens schoot Manson zelf Crowe in de borst, ervan uitgaande dat hij dood was. Crowe overleefde de moordpoging. Manson dacht dat Crowe lid was van de Black Panthers en dacht dat zij wraak zouden nemen.
De eerste daadwerkelijke moord door de Manson-family gebeurde drie weken later. Manson was ervan overtuigd dat Gary Hinman, die bevriend was met een aantal leden van de family, ruim $20.000,- had geërfd. Manson stuurde Susan Atkins, Mary Brunner en Bobby Beausoleil naar hem toe om hem ervan te overtuigen zich aan te sluiten bij de family en zijn erfenis af te staan. Hij ontkende geld te hebben, waarna hij twee dagen gegijzeld werd in zijn huis. Op 27 juli kwam Manson naar het huis en bedreigde Hinman door met een zwaard zijn gezicht en oor te bewerken. Vervolgens stak Bobby Beausoleil hem dood, in opdracht van Manson. Daarna schreven de family-leden ‘Political Piggy’ met bloed op de muur en tekenden er een poot van een panter naast, het symbool van de Black Panthers.
Beausoleil vluchtte met de auto van Hinman. Hij werd gearresteerd. Manson was enerzijds bezorgd, dat Beausoleil Manson zou linken aan de moord. Anderzijds was hij woedend, dat de moord niet tot meer media-aandacht had gezorgd. Manson wilde niets liever dan onrust, zodat de Helter Skelter, zoals ze hun ‘revolutie’ noemden, zou beginnen.
Manson dacht terug aan producer Terry Melcher waar hij een jaar eerder contact mee had. Hij wist dat hij toen op 10050 Cielo Drive woonde en wist ook dat hij inmiddels verhuisd was. Maar hij was ervan overtuigd, dat degene die er nu zou wonen ook belangrijk en rijk zou zijn. Dan zou een moord op de nieuwe bewoner voor voldoende media-aandacht zorgen.
Op 8 augustus riep Manson vier leden van de family bij zich: Tex Watson, Susan Atkins, Pat Krenwinkel en Linda Kasabian. Hij droeg hen op naar het huis te gaan, iedereen te vermoorden die daar aanwezig was en wat ‘heksachtige’ dingen te doen. Hij vertelde hen niet waarom, maar zijn volgelingen deden blind wat hij zei.
Het viertal vertrok naar het huis, waar toen Roman Polanski en zijn zwangere vrouw Sharon Tate woonden. Polanski was op reis en Tate had wat vrienden over de vloer. De eerste die ze tegenkwamen was de Steve Parent. Hij wilde net het terrein verlaten met zijn auto. Tex Watson schoot hem dood. Daarna gingen ze het huis binnen. Watson schoot de volgende die hij tegenkwam neer: Wojciech Frykowski. Vervolgens haalden ze Sharon Tate, Jay Sebring en Abigail Folger van hun slaapkamers naar de woonkamer. Ze werden met pistolen en messen bedreigd om hun geld af te geven. Daarna werden ze vermoord. Susan Atkins pakte vervolgens een handdoek, doopte deze in het bloed van Tate en schreef ‘Pig’ op de voordeur.
Toen het viertal weer terug kwam op de ranch wilde Manson zelf zien of de moordpartij wel gruwelijk genoeg was. Hij reed ernaar toe. Ter plaatse legde hij een handdoek op het hoofd van Jay Sebring en een Amerikaanse vlag op het lichaam van Sharon Tate.
De volgende ochtend keek hij afwachtend naar het nieuws. Maar de moorden kregen niet de aandacht die hij wilde. Ze werden niet gelinkt aan de Black Panthers of aan de moord op Hinman. Hij besloot dat er nog een moordpartij moest komen. Dit keer wilde hij er zelf bij zijn. Hij nam dezelfde vier leden mee en voegde daar Leslie van Houten en Clem Grogan bij. Ze trokken donkere kleding aan en namen wapens mee.
Ze reden naar een adres waar ze eerder wel eens gefeest hadden. Hier woonden nu Leno en Rosemary LaBianca. Ze gingen het huis binnen. Terwijl Manson Leno onder schot hield bond Watson hem vast en bewerkte hem met een mes. Van Houten en Krenwinkel staken ondertussen Rosemary dood. Daarna vermoordde Watson Leno met een bajonet. Daarna kerfde hij met hetzelfde mes ‘War’ in zijn buik. Krenwinkel stak vervolgens een vork in zijn buik en een mes in zijn keel. Vervolgens schreven ze met bloed ‘Rise’ en ‘Death to pigs’ op de muur en ‘Helter Skelter’ op de deur van de koelkast.
Vervolgens bracht Manson zijn volgelingen naar het huis van acteur Saladin Nader. Hij droeg hen op hem ook te vermoorden. Linda Kasabian trok het constante geweld niet meer. Ze leidde de groep naar het verkeerde huis, waardoor deze moord niet doorging. Daarna besloot Linda te vluchten.
In de weken erna kwam de politie op de ranch en arresteerde Manson en zo’n 25 leden voor autodiefstal. Ze werden al snel weer vrijgelaten, maar Manson werd achterdochtig. Hij was ervan overtuigd dat iemand de family verraden heeft. Hij dacht dat het Jerome Shea was, een knecht van de eigenaar van de ranch. Manson droeg Tex Watson, Bruce Davis en Clem Grogan op om Shea mee te nemen voor een ritje op de ranch en hem te vermoorden. De leden deden wat hen gevraagd werd. Grogan sloeg Shea met een waterpomptang, waarna Watson hem doodstak. Ze begroeven het lichaam op een heuvel achter de ranch.
Naast bovenstaande moorden werd de Manson-family ook verdacht van nog twaalf moorden. Voor geen van deze zijn ze ooit vervolgd.
Arrestatie en rechtszaak
Begin oktober werden weer meerdere leden van de Manson-family opgepakt, ook voor diefstal, waaronder Susan Atkins. Tegelijk waren er twee leden van de family, waaronder Kitty Lutesinger, die de politie benaderden omdat ze hulp nodig om de family te verlaten. Zij was de vriendin van Bobby Beausoleil, die vastzat voor de moord op Hinman. Ze vertelde de politie dat Beausoleil en Atkins in opdracht van Manson de moord hadden gepleegd. De politie ondervroeg vervolgens Atkins hierover. Zij vertelde vervolgens over een steekpartij. De politie kwam erachter dat dit niet om de moord op Hinman ging, maar om de moordpartij bij Sharon Tate. Zo werd eindelijk de link gelegd tussen de moord op Hinman, de moordpartij bij Tate en de moordpartij bij LaBianca.
Ondertussen zat Susan Atkins nog vast voor diefstal. Zij was tegen medegevangenen aan het opscheppen over de Tate-moorden en dat alles in opdracht van Manson was.
Op 1 december 1969 werden Charles Manson, Tex Watson, Patricia Krenwinkel, Leslie van Houten en Susan Atkins aangehouden voor de Tate-moorden. Op 29 maart 1971 begon de rechtszaak tegen hen. Aanvankelijk werden ze allemaal ter dood veroordeeld, maar dat werd later omgezet in levenslang. De rechtszaak brak vele records. Het was de duurste rechtszaak tot dan toe, het was de langste tijd dat de jury werd geïsoleerd van het publiek en het was het langstdurende moordproces tot dan toe.
Tijdens zijn gevangenistijd wisselde hij meermalen van gevangenis. De ene keer wegens vermeende drugshandel, de andere keer omdat iemand hem in brand had gestoken. Volgens de dader mocht hij van Manson geen Hare-Krishna liederen zingen.
Op 1 januari 2017 werd Manson naar het ziekenhuis gebracht met maag- en darmbloedingen. Hij was te zwak om geopereerd te worden. Op 15 november werd hij weer naar het ziekenhuis gebracht. Hij stierf daar op 19 november 2017. Hij had darmkanker. Mede daardoor kreeg hij een hartstilstand, waardoor hij overleed.
Meerdere mensen eisten zijn lichaam en zijn bezittingen op. Uiteindelijk werd in het voordeel van Mansons kleinzoon Jason Freeman beslist. Freeman liet Manson cremeren op 20 maart 2018.
Aanbevolen
Er zijn ontelbare boeken, docu’s, films en podcasts gemaakt over Charles Manson. Onderstaand interview geeft een goed sfeerbeeld van hoe Manson was. De eerste podcast geeft een goed beeld van het leven van Charles Manson. De tweede podcast geeft een beeld van binnenuit. Het is een interview met Bruce Davis, dat hij vorig jaar gaf.